کد مطلب:275322 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:270
محی الدین عربی
ابوبكر محمد بن علی بن محمد بن عربی حاتمی طائی اندلسی معروف به محی الدین بن عربی ملقب به شیخ الاكبر، فیلسوف. در مرسیه (اندلس) تولد یافت و به اشبیلیه منتقل شد، و بعد به شام و روم و عراق و حجاز سفر كرد. مردم مصر به خاطر شطحات، وی را طرد نمودند و حتی برخی خواستند كه خونش بریزند. وی را مدتی حبس كردند. سپس علی بن بجائی سعی در آزادی او نمود و وی را در دمشق اسكان داد تا اینكه در آنجا وفات نمود. همچنان كه ذهبی می گوید: رهبر قائلین وحدت وجود است و از آثار او 400 كتاب و نامه بر جا مانده كه از جمله آنها می توان الفتوحات المكیه، 10 ج در تصوف و علم النفس، مفاتیح الغیب و تعریفات و شاهد اسرار قدسی - را نام برد. (الاعلام، ج 6: ص 281 (بدانید كه مهدی علیه السلام باید ظهور كند، ولی او ظهور نمی كند مگر اینكه زمین پر از ظلم و ستم شود و او آن را پر از عدل و داد كند، اگر چه جز یك روز از عمر دنیا باقی نمانده باشد خداوند آن روز را چندان طولانی می كند كه این خلیفه به خلافت رسد. مهدی از عترت رسول خدا صلی الله علیه و آله و از فرزندان فاطمه علیهم السلام است. جدش حسین بن علی بن ابی طالب است، پدر او حسن عسكری فرزند امام علی النقی، فرزند امام محمد تقی، فرزند امام علی الرضا، فرزند امام موسی كاظم، فرزند امام جعفر صادق، فرزند امام محمد باقر، فرزند زین العابدین، فرزند امام حسین، فرزند علی بن ابی طالب است. او هم نام رسول خدا صلی الله علیه و آله است. مسلمانان در بین ركن و مقام با او بیعت می كنند. او خلقا و خلقا شبیه پیامبر صلی الله علیه و آله است. [و این مطلب برای او امتیار است چرا كه] هیچ كس در اخلاق بی نظیر پیامبر [كه خداوند درباره آن می فرماید:]
[ صفحه 47]
(انك لعلی خلق عظیم) به آن حضرت شبیه نیست.... [1] .
[ صفحه 48]
[ صفحه 47]
(انك لعلی خلق عظیم) به آن حضرت شبیه نیست.... [1] .
[ صفحه 48]
[1] الفتوحات المكيه، باب. 366 در پايان گفتار محي الدين لازم به ذكر مي دانيم كه در نسخ چاپي و خطي فتوحات كه تا كنون ديده ايم اسامي ائمه معصومين از امام زمان تا اميرالمومنين عليه السلام نيست. نسخه نويسان يا ناشران فتوحات اين قسمت را كه شاهد صادقي بر مدعاي شيعيان در تطبيق مهدي آخر الزمان به امام زمان محمد بن الحسن العسكري بوده است، غافل از اينكه عبدالوهاب شعراني با مقامي شامخي كه نزد عموم اهل تسنن دارد، مستقيما از فتوحات نقل كرده، و نقل او به تنهايي براي استناد ما كافي است. به خصوص كه بسياري از علماي بعدي اهل سنت آن را از شعراني نقل كرده اند، مانند: حمزاوي، و موودي و عبدالرحمن صوفي و محمد بن صبان مصري. محدث بزرگوار حاج ميرزا حسين نوري در كتاب نجم الثاقب (ج اسلاميه، ص 123) مي نويسد: در كشف الظنون در (باب فاء) از عبدالوهاب شعراني نقل كرده كه وي در لواقح الانوار گفته است: پس از آن كه فتوحات را تلخيص كرده، دانشمند شريف شمس الدين محمد بن ابوطيب مدني متوفا به سال 955 بر ما وارد شد، و نسخه اي از فتوحات را به ما نشان داد كه با نسخه اي كه خط محي الدين در آن بود مقابله كرده بود. آن قسمت از فتوحات را كه در آن ترديد داشتم و حذف كرده بودم، در آن نديدم. و از اينجا متوجه شدم نسخه هاي فتوحات كه هم اكنون در مصر هست همه آنها را از روي نسخه اي كه مورد دستبرد واقع شده است، استنساخ كرده اند!.